تأثیر سیتالوپرام، آلپرازولام و کلومیپرامین در کاهش علائم منفی بیمار مبتلا به اسکیزوفرنیا

هدف: علائم منفی به منزله یکی ار علائم پنج گانه جدول تشخیصی اسکیزوفرنیا در dsmiv، از موانع مهم بر سر راه توان بخشی این دسته از بیماران و ایجاد ارتباط از سوی آنان با سایرین می باشد و از جمله روش های مورد بحث برای تقلیل این علائم استفاده از داروهایکمکی به انضمام درمان های جاری است. در این پژوهش نقش سیتالوپرام ، کلومیپرامین و آلپرازولام را در کاهش علائم منفی بررسی می نماییم. روش بررسی: چهل بیمار اسکیزوفرنیک بستری در بلوک سالمندان مرد در مرکز روان پزشکی رازی به طور راندوم انتخاب و به طور دوسوکور به صورت چهار گروه به ترتیب تحت درمان با سیتالوپرام 20میلی گرم ، آلپرازولام ./75 میلی گرم ، کلومپرامین 25میلی گرم و بالاخره پلاسبو به اضافه رژیم درمانی جاری شان ( شامل آنتی سایکوتیک های تیپیکال) قرار گرفتند. پس از دو هفته دوز داروها به دو برابر فزایش یافت و این روند به مدت دو هفته دیگر ادامه یافت و سپس داروها قطع گردید. وجود و شدت علائم منفی در ابتدا و قبل از آغاز درمان و سپس در انتهای هفته دوم و بالاخره در انتهای هفته چهارم ا استفاده از مقیاس sansکنترل و ثبت گردید. در طی این مدت (4هفته) هیچ گونه عارضه جانبی خاصی که موجب نارحتی بیماران یا قطع دارو گرددد مشاهدهنشد. پس از استخراج اطلاعات به دست آمده و با استفاده از روش محاستبات آماری zو chisquare(x2-test) ارتباط بین متغیرها سنجیده گردید. یافته ها: سه داروی سیتالوپرام ، آلپرازولام و کلومیپرامین موجب تقلیل شدت علائم منفی به ترتیب در 80/،50/،50/بیماران گروه خود گردیدند. در اکثریت قریب به ابفلاق بیماران ، این کاهش محدود به 20/از سطح پایه باقی ماند. در این بین کلومیپرامین در دو مورد به میزان 40علائم منفی را کاهش داد هم چنین کلومیپرامین بیش از دو تای دیگر بر علائم شدید منفی تاثیر داشت اما تاثیر داروها به طور کلی بر روی بیماران دارای علائم منفی متوسط و خفیف بیش از علائم منفی شدید بود. تقلیل علائم منفی به طور غیر وابسته به یکدیگر صورت گرفته بود و در بیماران مختلف از ترکیب متنوعی برخوردار بود. بین گروه سالمندان و غیر سالمندان از بابت تاثیر داروها تفاوتی ملاحظه نگردید. هیچ یک از بیماران گروه کنترل تحت تاثیر پلاسبو با تقلیل علائم منفی مواجه نگردیدند. نتیجه گیری: سه داروی سیتالوپرام ، آلپرازولام و کلومیپرامین می توانند در کاهش علائم منفی در بیماران مبتلا به اسکیزوفرنیا نقش مفیدی را ایفا نمایند. در این بین تاثیر مثبت سیتالوپرام با توجه به احتمال عوارض تداخل دارویی کم تر نسبت به دوتای دیگر قابل توجه است.